Uit IEXProfs:
Door de groeiende zorgen over de duur van de economische cyclus in combinatie met de hoge waarderingen op de beurzen, neemt de focus op kapitaalbehoud toe. Hedgefondsen zouden hiervan moeten kunnen profiteren door geld van beleggers aan te trekken die hun portefeuille willen beschermen tegen dalingen.
Maar hoewel het wereldwijd vermogen beheerd door hedgefondsen sinds de crisis met 50 procent gestegen is tot het huidige niveau van 3000 miljard dollar, blijven Nederlandse beleggers terughoudend ten aanzien van hedgefondsen. Ze zijn veelal teleurgesteld over de prestaties tijdens de financiële crisis, maar ook die van daarna.
‘In Nederland zijn veel partijen in hedgefondsen gaan beleggen na de succesjaren van 2000-2002’, zegt Ruud Smets, partner van de in 2001 opgerichte hedgefondsenspecialist Theta Capital Management.
‘Gedurende die jaren van het ineenstorten van de dotcombubbel verloor de MSCI World Index 41 procent, terwijl de HFRX Global Hedge Fund Index met 30 procent steeg. Er heeft vervolgens een onstuimige groei plaatsgehad, zowel van nieuwe hedgefondsen, waarvan vele van ondermaatse kwaliteit, als van beleggers in deze fondsen, waarvan velen niet goed uitgerust waren om de kwaliteit ervan te beoordelen.’
In 2008 werden daarvan de gevolgen zichtbaar. Door de ineenstorting van het bankensysteem viel de liquiditeit in de markten volledig weg. ‘Hierdoor werden vooral partijen met leverage hard geraakt, waaronder veel op papier conservatief gepositioneerde hedgefondsen. Deze fondsen zaten bijvoorbeeld long in senior schuldpapier en short in junior schuldpapier om te profiteren van de crisis, maar hadden hun operationele zaken niet op orde en werden door de financierende banken gedwongen hun posities af te bouwen op het slechtste moment.’
Verwachtingen geschaad
Ook de in paniek rakende (nieuwe) beleggers trokken hun geld uit deze fondsen en zorgden daarmee voor toenemende verliezen. De HFRX Global Hedge Fund Index verloor dat jaar, waarin de MSCI World Index met 42 procent onderuitging, 23 procent. ‘Daarmee voldeden hedgefondsen niet aan de hoge verwachtingen van de nieuwe beleggersschare.’
De afgelopen jaren waarin aandelen- en obligatiemarkten record na record braken, gestuwd door de grenzeloze liquiditeit, boden weinig redenen voor beleggers om opnieuw naar hedgefondsen te kijken. Maar nu het einde van deze liquiditeitsgedreven markten zich aandient, ziet Smets daar verandering in komen.
‘De huidige situatie lijkt veel meer op die van begin deze eeuw. De alom vertegenwoordigde disruptie zorgt voor veel winnaars en verliezers en het langzaam onttrekken van de in het financiële systeem gepompte liquiditeit zal eenzelfde effect hebben.
Onze hedgefondsbeheerders voorzien dan ook een periode van veel kansen aan de long-, maar ook nadrukkelijk de shortkant. Vooral vermogensbeheerders die het de laatste jaren goed hebben gedaan met hun long-only beleggingen, zien we nu weer naar hedgefondsen kijken, waarbij ze het beheer wel aan specialisten willen overlaten.’
Smets betwijfelt echter of Nederlandse instituten hierin mee zullen gaan. ‘Veel institutionele beleggers hebben een laag enkelcijferig percentage gealloceerd naar hedgefondsen, met een focus op zeer lage correlaties, geïnstitutionaliseerd risicobeheer, volledige transparantie en goede liquiditeit. De mogelijkheid om sterke rendementen te behalen wordt door zo’n benadering de kop ingedrukt.
Allocatie van 20 tot 30 procent
Dit leidt weer tot een kostendiscussie, en vaak zien die partijen er dan helemaal van af. Dat is jammer, want voor wie streeft naar absoluut rendement op de middellange termijn waarbij het voorkomen van grote drawdowns belangrijk is, sluiten hedgefondsen qua filosofie goed aan. In onze ogen zou zo’n belegger prima 20 tot 30 procent naar hedgefondsen kunnen alloceren.’
